Wanneer Zuid-Amerika al heel, heel lang op je lijstje staat om te bezoeken en het er dan eindelijk van komt. Ik was door het dolle heen dat we hadden geboekt. Peru, Bolivia en Chili. Eat your heart out, want o; wat is het hier waanzinnig mooi! De mensen: hartverwarmend en mooi, hun rimpelige huid door de zon gebrand, oude handen die zwaar werk moeten verrichten, moeders die kinderen dragen. De taal: het romantische, maar o zo snelle Spaans. Het eten: waanzinnig lekker. En de natuur: soms omvat stilte de beste bewoording van de schoonheid.
Van een overvol Lima, waar de smalle straatjes de meeste schoonheid bezitten, naar de rust in de woestijn van Huacachina. Van een cultureel hoogstandje in Cusco naar de magische Machu Picchu in Aquas Calientes. Van het hoogstgelegen meer ter wereld in Puno, naar de hoogstgelegen stad ter wereld; La Paz. De stilte en het pijnlijk wit aan je ogen op de zoutvlaktes van Uyuni en de prachtige meren waar flamingo's een tropisch gevoel geven bij een gevoelstemperatuur van rond het vriespunt. Eindigend in de hoogvlaktes van Chili, waar alpaca's vredig in het gras staan te grazen met op de achtergrond een prachtige vulkaan.
